Menu
STRONA GŁÓWNA
SKŁAD GRUPY
DYSKOGRAFIA
BIOGRAFIA
Lisa Gerrard
Brendan Perry
HISTORIA ZESPOŁU
Brendan i Lisa
Trudne początki
Kontrakt z 4AD
Pierwsze koncerty
Dead Can Dance
Maxi-singiel
This Mortal Coil
Spleen and Ideal
Lonely Is An Eyesore
Within The Realm...
The Serpent's Egg
Aion
A Passage In Time
Into The Labyrinth
Toward The Within
Spiritchaser
Projekty Brendana
Projekty Lisy
Reaktywacja 2005
Anastasis
Koncerty 2012 - 2013
FILMOGRAFIA
ZDJĘCIA DO POBRANIA
PLIKI DO POBRANIA
TEKSTY
PUBLIKACJE
Artykuły
Recenzje
Tłumaczenia
Wywiady
GUESTBOOK
KONTAKT
FORUM DYSKUSYJNE


Wyszukaj na stronie




Witaj
Login:

Hasło:




Zapamiętaj mnie

[ Rejestracja ]
[ Zmiana hasła ]
[ Ponów aktywację ]


Strona domowa

Brendan Perry - Strona domowa


Brendan Perry - Strona domowa


Lisa Gerrard - Strona domowa


Wytwórnia 4AD

Dead Can Dance - 4AD


Historia zespołu
A Passage In Time


Tuż po wydaniu „Aion” fani zadrżeli na wieść o rozstaniu Brendana i Lisy. Co prawda, chodziło o ich prywatny związek, a nie o Dead Can Dance, lecz można się było spodziewać, iż nie wpłynie to najlepiej na przyszłość grupy. - Zrozumieliśmy, że musimy zrezygnować albo ze wspólnego życia, albo ze współtworzenia muzyki – mówił wówczas Brendan. – Inaczej po prostu wypalilibyśmy się. Postawiliśmy na muzykę i wydaje mi się, że wybraliśmy mądrze.
Przyszłość pokazała jednak, że ta rozłąka wraz z pogłębianiem się różnic w muzycznych preferencjach Lisy i Brendana stała się punktem zwrotnym w historii DCD.

Tymczasem wytwórnia 4AD przygotowywała się do wysłania DCD na pierwszą w ich karierze trasę koncertową po Ameryce. Z racji tego, że grupa była do tej pory raczej nieznana za oceanem, Ivo Watts-Russel postanowił nadrobić to, wydając album kompilacyjny „A Passage In Time” z wybranymi utworami z poprzednich płyt DCD. Zawarto na nim kompozycje z wszystkich dotychczasowych albumów, pomijając jednak debiutancki longplay, który wytwórnia uznała za zbyt oderwany stylistycznie od później wypracowanego wizerunku grupy. Dodatkowo załączono dwa nowe utwory nagrane na okazję tego wydawnictwa: „Spirit” - w całości skomponowany i wyprodukowany przez Brendana - oraz „Bird” autorstwa Lisy. Oboje pracowali nad tymi utworami oddzielnie, a efekt końcowy wyraźnie podkreślał odmienność ich muzycznych zapatrywań. Bonusowe kompozycje zamieszczone zostały później również na winylowym wydaniu albumu „Into The Labyrinth”.
Album wydano równolegle z trasą koncertową, która odniosła niespodziewany sukces. - To była ogromna przyjemność występować w Stanach – wspomina Lisa. - W Anglii zawsze traktowano nas raczej cynicznie. A tam ludzie, którzy przychodzili na nasze koncerty, przyjmowali nas tak ciepło, że trudno mi było w to uwierzyć po tym, czego nasłuchałam się wcześniej o ich bezmyślności.
Po wydaniu „A Passage In Time” 4AD wprowadziła na amerykański rynek pozostałe albumy DCD, co spotkało się z dużym zainteresowaniem. W ciągu roku sprzedało się ponad 60 tysięcy płyt, a więc o wiele więcej, niż oczekiwał zespół i wytwórnia. Udało się więc pozyskać dużą grupę oddanych fanów w USA, co muzycy brali pod uwagę, planując kolejne trasy w przyszłości.

W życiu artystów nastały wielkie zmiany. Lisa wyszła za mąż i wyjechała na stałe do Australii, Brendan natomiast pozostał w Irlandii, gdzie zaczął się rozglądać za nowym lokum. Przypadkiem trafił na wyjątkową i dość osobliwą okazję. - Będąc u przyjaciół na grillu, dowiedziałem się, że na obrzeżach Belturbet (miasto w hrabstwie Cavan) znajduje się wystawiony na sprzedaż opustoszały kościół – wspomina. - Był bardzo tani, bo zapewne nabywców odstraszał brak bieżącej wody i prądu.
Chodziło o stupięćdziesięcioletni zdesakralizowany kościół, jeden z wielu powstałych w Irlandii, gdy próbowano tu narzucić protestantyzm. Jak wiadomo, próby te spełzły na niczym i do dziś w tym kraju znaleźć można liczne niszczejące kościoły tego wyznania. Wykupienie go oznaczało konieczność podjęcia się wieloletnich remontów, co nie zniechęciło Brendana i w 1993 roku Quivvy Church, obiekt położony w malowniczej scenerii lasów i jeziora stał się jego własnością. Niedługo potem urządził w nim nie tylko swoje studio nagraniowe (którego użyczał także innym artystom), ale też swoje mieszkanie. - Większość domów na wsi jest mała i gdybym chciał mieć profesjonalne studio nagraniowe, musiałbym wznieść nowy budynek – mówi Brendan. - Tymczasem kościół Quivvy nie dość, że piękny, to jeszcze spełniał wszystkie techniczne wymagania i ma cudowną akustykę. Powstała Świątynia Dźwięku, w której rodzi się moja muzyka. Mój kościół daje mi izolację. Wchodząc do niego, opuszczam zewnętrzny świat, mogę w spokoju realizować swoje wizje.

Jeszcze zanim Brendan przeprowadził się do Quivvy Church, do muzyków dotarła wiadomość, że wykorzystaniem ich muzyki w swoim filmie zainteresowany jest amerykański reżyser filmowy Ron Fricke. Zasłynął on jako autor zdjęć do kultowego filmu Godfreya Reggio pt. Koyaanisqatsi z 1982 roku, który był swego rodzaju filmowym obrazem otaczającego nas świata, pozbawionym jakiegokolwiek odautorskiego komentarza. Po latach Fricke zapragnął stworzyć swoje własne dzieło również utrzymane w podobnym klimacie. Przez kilkanaście miesięcy podróżował po świecie, odwiedzając w sumie dwadzieścia cztery kraje na sześciu kontynentach. Z tych wojaży przywiózł obfity materiał, który po zmontowaniu stał się swoistym portretem naszej planety. Cechowała go przede wszystkim postawa szacunku wobec życia („Baraka” - tytuł filmu to arabskie słowo znaczące „esencję życia”). Stała więc za tym filozofia bardzo bliska tej promowanej przez DCD.
Wprawdzie większość podkładu muzycznego stworzył mistrz muzyki elektronicznej Michael Stearns, lecz reżyser zapragnął wykorzystać dodatkowo utwór „The Host Of Seraphim” oraz kilka wokaliz Lisy, które do tej pory nie były wydane na żadnym z albumów.
Muzycy bardzo chętnie zgodzili się na wykorzystanie swoich kompozycji. Film spotkał się z bardzo życzliwym przyjęciem, a w niektórych środowiskach zyskał miano obrazu kultowego. Niewątpliwie przyczyniła się do tego również muzyka DCD, co potwierdzi chyba każdy, kto ów film miał przyjemność zobaczyć. W przyszłości z fragmentów filmu Rona Fricke zmontowany został wideoklip do utworu „Yulunga”, wydanego później na albumie „Into The Labyrinth”.

Mijało coraz więcej czasu od nagrania ostatniego albumu. Wprawdzie oboje obiecali sobie, że wciąż będą nagrywać i koncertować jako DCD, niemniej od tej pory tryb ich pracy był zupełnie inny niż dotychczas. Większość nowych utworów komponowali oddzielnie, bez konsultacji ze sobą, sporo czasu zajmowały im też sprawy prywatne i układanie sobie życia na nowo. Na kolejny po „Aion” longplay miłośnicy grupy musieli czekać aż trzy długie lata.
Idź do strony   <<        >>  


Dead Can Dance - Brema 1986


Licznik odwiedzin

Dzisiejsze odwiedziny tej strony:

ogółem: 0
unikalnych: 0

Dotychczasowe odwiedziny tej strony:

ogółem: 123402
unikalnych: 18267

Wszystkich odwiedzin serwisu DeadCanDance.eu:

ogółem: 490611
unikalnych: 139071

Wybrane utwory
Dead Can Dance

Powtarzaj
Kolejność losowa
Cofnij krokowo
Odtwórz
Do przodu krokowo


Bootlegi Dead Can Dance
Ostatnio dodane pliki:
bullet Brendan Perry - Klub Palladium - 2011  
rozwiń/zwiń
Opis: Warszawa, Klub Palladium 9.09.2011
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 3
Data dodania: 04-02-2023 11:39
bullet Dead Can Dance - 2013.06.14 - DMiT, Zabrze  
rozwiń/zwiń
Opis: Zabrze - Dom Muzyki i Tańca, 14 czerwca 2013
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 17
Data dodania: 20-01-2023 20:49
bullet Dead Can Dance - 2013.06.11 - Wrocław, Hala Stulecia  
rozwiń/zwiń
Opis: Zapis koncertu we Wrocławiu - 11 czerwca 2013 roku.
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 5
Data dodania: 20-01-2023 20:40
bullet Dead Can Dance, Warszawa 2012 - Mastering 16bit  
rozwiń/zwiń
Opis: Oczyszczony zapis koncertu z warszawskiej Sali Kongresowej z 15.10.2012 roku w wersji 16bitowej. Autorzy: Pablak, Jaraslesny
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 291
Data dodania: 20-01-2023 20:38
bullet Dead Can Dance, Warszawa 2019  
rozwiń/zwiń
Opis: Zapis warszawskiego koncertu Dead Can Dance z 22 czerwca 2019 roku. Bardzo dobra jakość dźwięku dzięki masteringowi Pablaka.
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 17
Data dodania: 11-01-2023 19:06
[ Pozostałe bootlegi do pobrania... ]


| Strona główna | Skład grupy | Dyskografia | Biografia | Galeria 2012 |
| Historia DCD | Filmografia | Zdjęcia do pobrania | Teksty | Bootlegi |
| Galeria | Publikacje | Kontakt | Forum dyskusyjne |
| Lisa Gerrard & Brendan Perry | Historia Dead Can Dance | Kanał |


| Prawa autorskie © DeadCanDance.eu 2006-2023 |
| Kopiowanie i rozpowszechnianie materiałów zawartych na niniejszej stronie - ZABRONIONE |
| Facebook Fan Page|






Dead Can Dance Dead Can Dance - 1984

Dead Can DanceGarden of the Arcane Delights - 1984

Dead Can DanceSpleen and Ideal - 1985

Dead Can DanceWithin the Realm of a Dying Sun - 1987

Dead Can DanceThe Serpent's Egg - 1988

Dead Can DanceAion - 1990

Dead Can DanceInto the Labyrinth - 1993

Dead Can DanceToward the Within - 1994

Dead Can DanceSpiritchaser - 1996

Dead Can DanceAnastasis - 2012

Dead Can DanceIn Concert - 2013

Dead Can DanceDionysus - 2018

Dead Can Dance Garden of the Arcane Delights Spleen and Ideal Within the Realm of a Dying Sun
       
The Serpen'ts Egg Aion Into the Labyrinth Toward the Within
       
Spiritchaser Anastasis In Concert Dionysus  


Dead Can Dance - Children of the Sun