Menu
STRONA GŁÓWNA
SKŁAD GRUPY
DYSKOGRAFIA
BIOGRAFIA
Lisa Gerrard
Brendan Perry
HISTORIA ZESPOŁU
Brendan i Lisa
Trudne początki
Kontrakt z 4AD
Pierwsze koncerty
Dead Can Dance
Maxi-singiel
This Mortal Coil
Spleen and Ideal
Lonely Is An Eyesore
Within The Realm...
The Serpent's Egg
Aion
A Passage In Time
Into The Labyrinth
Toward The Within
Spiritchaser
Projekty Brendana
Projekty Lisy
Reaktywacja 2005
Anastasis
Koncerty 2012 - 2013
FILMOGRAFIA
ZDJĘCIA DO POBRANIA
PLIKI DO POBRANIA
TEKSTY
PUBLIKACJE
Artykuły
Recenzje
Tłumaczenia
Wywiady
GUESTBOOK
KONTAKT
FORUM DYSKUSYJNE


Wyszukaj na stronie




Witaj
Login:

Hasło:




Zapamiętaj mnie

[ Rejestracja ]
[ Zmiana hasła ]
[ Ponów aktywację ]


Strona domowa

Brendan Perry - Strona domowa


Brendan Perry - Strona domowa


Lisa Gerrard - Strona domowa


Wytwórnia 4AD

Dead Can Dance - 4AD


Lisa Gerrard - Biografia

Lisa Gerrard - biografia
Lisa Gerrard przyszła na świat w 1961 w Melbourne w rodzinie irlandzkich imigrantów. Wychowywała się w dzielnicy Prahran, która zamieszkana była w większości przez Greków. Dzięki temu już od wczesnego dzieciństwa miała styczność z - jak sama to określiła - "śródziemnomorską muzyką wylewającą się z osiedlowych okien". Kultura ta wywarła wielki wpływ na jej późniejsze artystyczne dokonania. Wrażliwości na muzykę uczyli też Lisę jej rodzice, kształtując jej muzyczny gust i posyłając na lekcje muzyki. Lisa szczerze pragnęła opanować grę na kilku instrumentach, lecz nie wiązała z tym swojej zawodowej przyszłości. Traktowała muzykę jako bardzo intymną, wrażliwą część swojego życia. Jej pierwszymi własnymi instrumentami zostały akordeon oraz yang t'chin - chińska cytra popularna także w Europie Wschodniej i Bliskim Wschodzie, która stała się później swego rodzaju znakiem rozpoznawczym późniejszej twórczości Lisy. Już jako dziecko grywała na tych instrumentach na ulicy.

Jako nastolatka wciąż nie mająca pomysłu na dalsze życie znalazła swoje stałe miejsce w hotelu Rising Sun w Melbourne, gdzie zaoferowano jej solowe występy raz w tygodniu. Jej mini-koncerty miały formę wyłącznie instrumentalną (wspomniany akordeon i yang t'chin), pozbawioną wokalu, choć już wtedy Lisa bardzo lubiła śpiewać dla własnej przyjemności. Dzięki tym występom została dostrzeżona przez Rona Rude, rockowego artystę, który był wówczas jednym z pionierów działalności określanej mianem D.I.Y. (ang. "Do It Yourself") polegającej na nagrywaniu swojej muzyki własnym kosztem i dystrybuowaniu jej najtańszymi kanałami, z pominięciem dużych wydawców. Zaprosił on Lisę do udziału w swoich koncertach, dzięki czemu zyskała nieco większą publikę, co z kolei zaowocowało nawiązaniem współpracy z grupą Junk Logic, będącą jednym z rozlicznych projektów powstałych na fali "ruchu małych zespołów", która najczęściej grała bardzo krótkie koncerty w przerwach między występami innych, większych wykonawców. Wtedy po raz pierwszy spotkała Brendana Perry'ego, który rozczarowany muzycznymi doświadczeniami w Nowej Zelandii właśnie przeprowadził się do Melbourne.

Choć między młodymi artystami bardzo szybko "zaiskrzyło", początkowo Brendan nie był skłonny proponować Lisie współpracy na płaszczyźnie muzycznej. Jak sam wspomina po latach, wówczas muzyka młodej Australijki wydawała się mu - punkowcowi - zbyt... awangardowa. Pozostali parą w sferze prywatnej, jednocześnie na własną rękę oddzielnie szukając nowych muzycznych form wyrazu.
Podczas gdy Brendan wraz z Simonem Monroe i Paulem Eriksonem formowali już grupę o nazwie Dead Can Dance, Lisa próbowała jeszcze swoich sił w kolejnych małych formacjach: Microfilm oraz założonym przez siebie Morpians, jednak obie grupy bardzo szybko zakończyły swoją działalność.

Ostatecznie Lisa dołączyła do Dead Can Dance w 1981 roku. Początkowo obsługiwała automat perkusyjny oraz tworzyła subtelny wokalny podkład pod kompozycje Brendana. Dopiero później ten drugi zorientował się jak wielki i niewykorzystany zarazem potencjał tkwi w Lisie. Bardzo szybko jej głos stał się znakiem rozpoznawczym zespołu, choć to Brendan wciąż miał najwięcej do powiedzenia w kwestii kompozycji i obieranego kierunku rozwoju DCD.
O dalszej karierze Lisy pod szyldem Dead Can Dance więcej znaleźć można w dziale "Historia zespołu".

Lisa Gerrard jeszcze przed rozwiązaniem grupy w 1998 rozpoczęła swoją solową karierę. Już trzy lata wcześniej wydany został jej pierwszy solowy album "The Mirror Pool", na którym zawarła niektóre z utworów, które nie miały większych szans na nagranie pod szyldem DCD ze względu na ich rozbieżność z konceptami Brendana, który nadal trzymał cały projekt w swoich rękach. Po zakończeniu współpracy z Perrym, Lisa przeniosła się z powrotem do Australii. Od tej pory jej kariera nabrała bardzo szybkiego tempa. Jej dokonania zostały zauważone w świecie filmu, a to za sprawą jej głosu idealnie sprawdzającego się w muzyce filmowej. Sama artystka traktuje to jako logiczny postęp w swojej karierze, jako iż jej muzyka od dawna zawierała w sobie elementy charakterystyczne dla muzyki filmowej.
Przełomowa okazała się współpraca z Hansem Zimmerem nad filmem "Gladiator" Ridleya Scotta. Muzyka do tego widowiskowego obrazu nagrodzona została m.in. Złotym Globem i sprawiła, że Lisa stała się rozchwytywaną kompozytorką, przebierającą w propozycjach o najróżniejszym charakterze. Przegląd najciekawszych naszym zdaniem projektów z udziałem Lisy Gerrard czytelnik znajdzie w tekście "Projekty Lisy" w dziale "Historia zespołu".

Obecnie Lisa Gerrard zdaje się być jedną z najbardziej wpływowych osobistości w świecie muzyki filmowej. To pod wpływem jej twórczości wielu kompozytorów filmowych coraz częściej sięga do etnicznych brzmień, nawet ilustrując filmy z gatunków odległych od takich skojarzeń (np. sensacyjne filmy Michalea Manna). Z jej osiągnięć korzysta nawet muzyka elektroniczna, czego przykładem jest soundtrack z kolejnego filmu Scotta "Helikopter w Ogniu", czy muzyka Klausa Schulze, do której współtworzenia niemiecki mistrz tego gatunku zapraszał Lisę już kilka razy w ciągu ostatnich kilku lat.

W 2005 roku wraz z Brendanem reaktywuje Dead Can Dance na czas pojedynczej trasy koncertowej. Mimo charakteru tournée, które miało stanowić swoiste pożegnanie zespołu z publicznością, siedem lat później oboje artystów doszło do porozumienia, reaktywując DCD z zamiarem wydania kolejnych albumów i regularnego koncertowania.

W międzyczasie, w roku 2009 Lisa założyła swoją własną wytwórnię - Gerrard Records. Choć pierwszym albumem sygnowanym tym logiem był kolejny krążek Lisy ("Black Opal"), głównym celem firmy jest promowanie nieznanych, acz utalentowanych artystów z całego świata. Co ciekawe, wydając ich muzykę wydawnictwo zrzeka się na rzecz twórców wszelkich praw do własności intelektualnej, wciąż pozostawiając im pełną swobodę twórczą.

Lisa Gerrard jest matką dwojga dzieci i żoną Jacka Tuszewskiego, polskiego producenta muzycznego i grafika. Obecnie wraz z rodziną mieszka w Snowy Mountains (Alpy Australijskie).



Dyskografia


  • The Mirror Pool (1995)
  • Duality (1998) (z Pieterem Bourke)
  • Whale Rider (2003)
  • Immortal Memory (2004) (z Patrickiem Cassidy)
  • A Thousand Roads (z Jeffem Rona) oraz Ashes and Snow (2005) (m.in. z P. Cassidy)
  • The Silver Tree (2006)
  • The Best of Lisa Gerrard (2007)
  • Farscape (2008) (z muzyką Claus'a Schulze)
  • Rheingold - Live at the Loreley (2008 CD/DVD)
  • Come Quietly (2009) (z muzyką Claus'a Schulze)
  • The Black Opal (2009)
  • Dziękuję bardzo (2009, pełny zapis koncertu w Bazylice Ojców Salezjanów na warszawskiej Pradze)
  • Departum (2010) (wspólnie z Marcello De Francisci)
  • The Trail of Genghis Khan (2011) (wspólnie z Cye Wood)
  • Big in Europe Vol.1 (2013 CD/2DVD) (z muzyką Claus'a Schulze)
  • Big in Europe Vol.2 (2013 2CD/2DVD) (z muzyką Claus'a Schulze)
  • Twilight Kingdom (2014)


Dead Can Dance - Brema 1986


Licznik odwiedzin

Dzisiejsze odwiedziny tej strony:

ogółem: 0
unikalnych: 0

Dotychczasowe odwiedziny tej strony:

ogółem: 123402
unikalnych: 18267

Wszystkich odwiedzin serwisu DeadCanDance.eu:

ogółem: 490611
unikalnych: 139071

Wybrane utwory
Dead Can Dance

Powtarzaj
Kolejność losowa
Cofnij krokowo
Odtwórz
Do przodu krokowo


Bootlegi Dead Can Dance
Ostatnio dodane pliki:
bullet Brendan Perry - Klub Palladium - 2011  
rozwiń/zwiń
Opis: Warszawa, Klub Palladium 9.09.2011
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 3
Data dodania: 04-02-2023 11:39
bullet Dead Can Dance - 2013.06.14 - DMiT, Zabrze  
rozwiń/zwiń
Opis: Zabrze - Dom Muzyki i Tańca, 14 czerwca 2013
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 17
Data dodania: 20-01-2023 20:49
bullet Dead Can Dance - 2013.06.11 - Wrocław, Hala Stulecia  
rozwiń/zwiń
Opis: Zapis koncertu we Wrocławiu - 11 czerwca 2013 roku.
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 5
Data dodania: 20-01-2023 20:40
bullet Dead Can Dance, Warszawa 2012 - Mastering 16bit  
rozwiń/zwiń
Opis: Oczyszczony zapis koncertu z warszawskiej Sali Kongresowej z 15.10.2012 roku w wersji 16bitowej. Autorzy: Pablak, Jaraslesny
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 291
Data dodania: 20-01-2023 20:38
bullet Dead Can Dance, Warszawa 2019  
rozwiń/zwiń
Opis: Zapis warszawskiego koncertu Dead Can Dance z 22 czerwca 2019 roku. Bardzo dobra jakość dźwięku dzięki masteringowi Pablaka.
Rozmiar: 4.10 KB
Ilość pobrań: 17
Data dodania: 11-01-2023 19:06
[ Pozostałe bootlegi do pobrania... ]


| Strona główna | Skład grupy | Dyskografia | Biografia | Galeria 2012 |
| Historia DCD | Filmografia | Zdjęcia do pobrania | Teksty | Bootlegi |
| Galeria | Publikacje | Kontakt | Forum dyskusyjne |
| Lisa Gerrard & Brendan Perry | Historia Dead Can Dance | Kanał |


| Prawa autorskie © DeadCanDance.eu 2006-2023 |
| Kopiowanie i rozpowszechnianie materiałów zawartych na niniejszej stronie - ZABRONIONE |
| Facebook Fan Page|






Dead Can Dance Dead Can Dance - 1984

Dead Can DanceGarden of the Arcane Delights - 1984

Dead Can DanceSpleen and Ideal - 1985

Dead Can DanceWithin the Realm of a Dying Sun - 1987

Dead Can DanceThe Serpent's Egg - 1988

Dead Can DanceAion - 1990

Dead Can DanceInto the Labyrinth - 1993

Dead Can DanceToward the Within - 1994

Dead Can DanceSpiritchaser - 1996

Dead Can DanceAnastasis - 2012

Dead Can DanceIn Concert - 2013

Dead Can DanceDionysus - 2018

Dead Can Dance Garden of the Arcane Delights Spleen and Ideal Within the Realm of a Dying Sun
       
The Serpen'ts Egg Aion Into the Labyrinth Toward the Within
       
Spiritchaser Anastasis In Concert Dionysus  


Dead Can Dance - Children of the Sun



Dead Can Dance Polska Google+